Gatunki chmielu
Magnum
Kategoria: chmiel goryczkowy
Magnum szybko staje się ulubieńcem piwowarów w Europie i jedną z najczęściej uprawianych odmian o wysokiej zawartości alfa w USA. Stosowany głównie jako bazowy chmiel goryczkowy, charakteryzuje się wyjątkowym tempem wzrostu, wydajnością i doskonałą trwałością podczas przechowywania, a także zapewnia czystą goryczkę i subtelne posmaki przypominające cytrusy.
Oryginalnie stworzony w Niemieckim Instytucie Chmielu w Hull, Magnum został wypuszczony do świata browarnictwa w 1980 roku i od tego czasu został uznany za najlepiej pasujący do jasnych piw typu ale i lagerów, w których pożądana jest czysta goryczka. Jest wynikiem skrzyżowania Galeny z nienazwaną niemiecką odmianą męską.
Parametry chmielu mogą różnić się zależnie od rocznika, uprawy itd. W tabeli podane są orientacyjne zakresy lub wartości uśrednione.
| alfa-kwasy | 12% - 14% | info |
| beta-kwasy | 4.5% - 5.5% | info |
| kohumulon | 24% - 25% | info |
| olejki | 1.9 - 2.3 mL/100g | info |
| mircen | 30% - 35% | info |
| kariofilen | 8% - 12% | info |
| farnezen | 0% - 1% | |
| kumulen | 34% - 40% |