Gatunki chmielu
Nelson Sauvin
Kategoria: chmiel ogólnego zastosowania
Nazwa Nelson Sauvin pochodzi od szczepu Sauvignon Blanc, co do którego wielu zgadza się, że ma podobne właściwości smakowe i zapachowe. Opracowany w Nowej Zelandii i wypuszczony na rynek w 2000 roku, jest uważany za zbyt dziki dla wielu głównych piwowarów. Mimo to Nelson Sauvin znalazł znaczne zastosowanie wśród browarów rzemieślniczych i piwowarów domowych ze względu na swoje ekscentryczne cechy.
Odmiana ta zyskała popularność w amerykańskich Pale Ale, ale zdecydowanie jest to chmiel, który wymaga rozważnego i wymagającego zastosowania w piwowarstwie. Profil olejowy Nelsona Sauvina jest złożony i na szczęście dobrze sprawdza się jako chmiel aromatyczny, chmiel smakowy, a także goryczka. Niski poziom kohumulonu odpowiada za jego gładką goryczkę.
Parametry chmielu mogą różnić się zależnie od rocznika, uprawy itd. W tabeli podane są orientacyjne zakresy lub wartości uśrednione.
alfa-kwasy | 12% - 13% | info |
beta-kwasy | 6% - 8% | info |
kohumulon | 24% | info |
olejki | 1.1 mL/100g | info |
mircen | 22% | info |
kariofilen | 10.7% | info |
farnezen | 10.7% | |
kumulen | 36.4% |